Տարվա եղանակներից ես կնարագրեմ աշունը։ Աշունը ոսկեզոծ է, որովհետև տերևները հագնում են գույնզգույն շորեր։ Եվ Կոմիտասը հենց այդտեղով քայլում է, հենց այդ պահին Կոմիտասը հանում է իր սրինգը և սկսում է նվագել, հենց այդ պահին ծառերը հիանում են Կոմիտասով թե ինչպես էր գեղեցիկ նվագում։ Այնքան գեղեցիկ էր նվագում Կոմիտասը, որ տերևները գեղեցիկ պարելով իջնում էին ներքև։