Վերևում համարյա երկնքի տակ, ծնվեցին ջրի կաթիլները։ Նրանք լեռների բարձրից հողի միջից դուրս եկան ու, լույսն իրենց մեջ, ցնծության թիթեռն իրենց վրա, կտկտալով իջան ցած։ Լեռն ի վար, ծառերի կողքերով, թփերի արանքներով, զարմաանազան խատուտիկ խճաքարերի, վրայով գալիս էին կաթիլները։
-Ինչքա՜ն քաղցր եք,-ասում էին նրանց մամուռները
Նանե Գևորգյան 