Ես այս անգամ կարդացել եմ Յոհաննա Սպայրի «Հայդի» վիպակը։ Շատ հետաքրքիր էր արկածներով լի ինչպես նաև տխուր։
Ինձ դուր եկած ամենահետաքրքիր հատվածներն են ՝ Կլարան Հայդի համար գործում է ր՝ շարֆ, գլխարկ։ Կլարան շուտ առողջացավ և գնաց Հայդի մոտ ու իրենք շատ ուրախացան և լավ ժամանկ անցկացերեցին, իսկ Հայդին էլ իր պապի տանը զգում էր ինչպես տանը, որովհետև մենակ պապիկն էր մնացել իր հրազատներից։
Հայդի — շատ ընկերասեր, ազնիվ, բոլորին օգնում
Հայդի պապիկը — շատ բարի էր, խնամող և հոգատար
Հայդիի մորաքույրը — շատ աշխատասեր էր աշխատում էր ֆրանկֆորտում
Օրիորդ Ռոթենմայերը — շատ խիստ էր, չար, բաղավում էր, ջաղանանում էր
Սբաստիան — պահակ էր, բարի էր, հոգատ, և խնամող է, միշտ զգուշավոր էր ։
Կլարան — չէր կարող քայլել, ընկերասեր էր, Հայդի և Կլարան միշտ կատվիկներին էին սիրում ու խաղում նրանց հետ
Կլարայի տատիկը — բար, իմաստուն, հոգատար, խնամող սովորեցնորղ էր։
Ես այս գրքից սովորեցի, որ պետք է ազնի լինել, աշխատասեր լինեն, խլացի լինեն։
Այս գիրքը շատ հետաքրքիր էր կառաջակեմ ,որ դուք էլ կարդաք։
Նանե Գևորգյան 